Pazartesi gecesi,çekimlerden eve geldim,aslında Salı da diyebiliriz.Kapıyı açtım,bir yerlerden hafif bir ışık geliyor,aslında hiç kimse yok,biliyorum Acam Qunem de,daha sonra gelicek...Şaşırdım doğrusu...Salona girince anlaşıldı,bana sürpriz yapmışlar torunum ve Aca...Çok eski yıllarda,hep dışarda kutlar,eylenir,içer,dans ederdik.Torundan sonra Qunem de toplanmak adet oldu,çok da iyi oldu,cümbür cemaat yemek yemeler,hediyeler,oyunlar,harika yılbaşları...Geçen sene,evde olmasak bile bizim eve de çam ağacı koyup süslesekte,ben ölmeden görsem,demiştim.Laf ola beri gele diye...Çok heyecanlandım ağacı görünce,hemen Cicikle fotoğraf çekmiye başladık,tam görmemişin oğlu misali...
Kikirikte ağacın başında poz verdi...
Sonra uyku hazırlığına başladı...
Sabah pek de güzel görünüyordu ağacımız...
Ekmek koydum her zaman ki gibi,martılar yavaş yavaş gelmiye başladılar...
Bu sefer Kikirik kaçırdı bu eylenceyi,seyredemedi...
Ne konuşuyorlar çok merak ettim...
Sen çok yedin artık bana bırak demiş anlaşılan,ilk gelen gitti...
Zaten yalnızca ikisi değildi,birde havadan geçerken ekmekleri kapıp kaçanlar var daima,onları yakalamak çok zormuş.Yani Cicik öyle diyor...Ben onun yalancısıyım...
Salı akşamı 2012 yazısının aralığından bir hilal göründü,ya yılın son küçülmesi,ya da ilk hilali,daha yeni yıla girmeden,o kadarını bilemiyorum,gökbilimci değilim...Siz benim peri nine olduğuma bakmayın...Ben burada yalnızca ANNECİK im...Yeni yılda hepinize,sağlıklar,mutluluklar,bol kahkahalar...2012 de görüşmek üzere...
